Της Στέλλας Λυμούρη
Παγώνω το χρόνο.
Βγάζω τη μπαταρία από το ρολόι.
Όχι, δεν θα φτάσουν οι δείκτες στο 12.
Δεν θ’ αλλάξει η μέρα.
Αυτή η μέρα.
Που τη σημειώσανε σαν τη τελευταία σου.
Όχι,ο χρόνος πρέπει να σταματήσει εδώ.
Εδώ, αγκαλιά μαζί μου.
Να σε ζεσταίνω.
Μη στενοχωριέσαι, πρόλαβα.
Τον σταμάτησα, 11 και 56 πρώτα λεπτά.
Τέσσερα λεπτά πριν την αλλαγή.
Τέσσερα λεπτά… πριν φύγεις.